11 maanden en 6 dagen na de diagnose
Je ziet haar vast wel eens fietsen; net op tijd/te laat op school, werk, scouting of iedere andere afspraak. Zo één waarvan de kinderen hun ontbijt nog op hun wangen hebben, lekker voor later. Eentje die de brief van school leest op de dag dat de stagiaire een bloem hoort te krijgen. De vrouw die het velletje van de keel van haar echtgenoot tussen de knoopjes van zijn nette overhemd knoopt. Zij die op de dag zelf bedenkt, dat ze nog moet coördineren hoe laat de ene oppas de andere afwisselt en daarbij ook nog tot de conclusie komt dat haar koelkast leeg is. Degene die 's ochtends dreigt met een echtscheiding, omdat ze de stropdas van haar partner niet geknoopt krijgt. Zij waarvan er 6 schone wassen klaar staan om te vouwen, waarbij het tegenwoordig een spel is om ergens in die hoop een schone onderbroek te vinden.
Degene die om 23.30 nog een voortuin staat te sproeien, onder het commentaar van buren die zeggen dat het er wel erg dood uitziet.
Het gezin dat óf 4 pakken toiletpapier in huis heeft, óf het moet fixen met een zakdoekje.. Die vrouw, die de knopen uit haar lange haren
knipt, omdat ze langer dan 3 dagen vergeten is om het te kammen. Zij die wel lijstjes maakt, maar zich er vervolgens niet aan houdt. Degene die een magnum tegen het hoofd
van haar man gooide, omdat ze vergeten was dat hij niet kan vangen.... Die ene die heeft staan rellen bij
Die chaoot, die jullie allemaal wel kennen onder de naam Sascha Groen, is tot de conclusie gekomen dat jongleren echt veel beter werkt met meer mensen. Dus diepe buiging voor allen die de ballen vangen die ik lanceer!