Hulp vragen is een drempel, hulp aannemen is moeilijk, hulp krijgen een cadeautje. En wat worden wij veel geholpen! Met de kinderen; er wordt veel extra opgepast, ze worden uitgenodigd voor uitjes, ze krijgen kaarten, ze worden naar de auto of zelfs thuisgebracht. Met het huis; de was, de tuin, het schoonmaken, even een extra handje met boodschappen doen, er wordt geholpen met klussen, gesprekken met de gemeente. Met WeddingFest 2.0 (ons vernieuwde trouwfeest); de organisatie, de mail, de band, de bar, de dj, de opbouw, het geluid, het logo. Zonder hulp geen WeddingFest! Met mijn boek; hulp van een schrijver, een vormgever, meerdere rouwdeskundigen, een illustrator en

vriendinnen met ervaring. Hulp met netwerken en feedback waardoor het boek steeds beter en professioneler wordt. En dan nog de gekke appjes, de bloemen, de kaarten die nog steeds binnenkomen. De nieuwste series, de belletjes, de harde grappen, de knipogen en de blikken van begrip. 

We hebben geluk met zoveel lieve mensen om ons heen. We horen steeds hoe sterk we zijn, maar dat komt ook zeker door onze achterban. Soms voelen we ons namelijk helemaal niet sterk. Maar hangt er een zwarte wolk boven ons huis van frustratie, ruzie en miscommunicatie. Dan is het allemaal gewoon heel stom en naar en onbegrijpelijk! Dan wordt er geschreeuwd en gehuild en geplaagd en gesnauwd. Maar dan kijk ik naar buiten, naar de voortuin die er na maanden verwaarlozing weer verzorgd bijligt. Naar de badkamer die weer glimt of naar de zolder die dankzij hulp nu echt bíjna af is. Dan wordt er geschommeld in de tuin en gespeeld in het speelhuisje. Dan stroomt er weer zuurstof door ons huis. En dat helpt. Hulp helpt. Dus dank daarvoor!